هر انسانی میل شدید به خودشکوفایی دارد! و مردم و والدین جلوی این میل فطری و خدایی را می گیرند!

تحلیل رویا با شیوه فروید فرق می کند. ما در تحلیل رویا در شیوه آدلر آینده نگریم نه گذشته و نه حال و حالت انگیزشی دارد. رویا به سبک زندگی ناکارامد مراجع رویا نسبت می دیم پیامی است که تو از سبک زدگی ای که تو ازش رنج می بری و عاجزت کرده و میخوای عوضش کنی از شرایط عقده ی حقارتت خسته شدی می خوای یه سبک زندگی ای ک توش ارتباط با دیگران نیست توش انحصار طلبی و حقارت و استثمار گری و قدرت طلبی و فریب کاری تو ازش خسته شدی و رویا ها دارن بهت پیام می دن که تو باید یه جور دیگه تو این دنیا عمل کنی و از رویا استفاده برای آینده میشه و جنبه ی انگیزشی هست نوعی آمادگی عاطفی را مهیا می کنیم و احساساتش رو برانگیخته می کنیم که متفادت عمل کنه که برای آینده آماده بشه قهرمان در رویا ها خود فرد اگر در شخصیتهای رویا حیرون دیده و ... طوری باید براش تفسیر بشه که به خودش مربوط بشه باید بین شخصیت های رویا پیوند برقرار کند و باید ببینیم که رویا کجای زندگیشو هدف قرار داده .

وقتی انسان حقیر می شود، مثلا جسمش را بدریخت می بیند، او یا شخصیت دیکران را تحریب می کند و یا خودش را خوار می پندارد و در اضطراب و افسردگی سپری می کند. و خیلی زودرنج است و هنوز به منطق و فکرش هم باور ندارد و خیلی سریع شاید به دیگران پاسخ تسلیم دهد و این ناخودباوری را ناکامی های محیطی هی گسترش می دهد و انسان بجایی میرسد که زندگی برایش ملال آور می شود. و این رویاهایش نماد پیدا می کند چرا که انسان خودش توانایی های زیادی دارد و در نفسش این باور وجود دارد اما ذهنش آزارش می دهد و او را از حل مساله با وسواس  و خوددرگیری دور می کند. این وقتی بیشتر می شود که افسردگی بی دلیل برامده از حقارت های فردی را ناکامی ها و تعصبات محیط بیرونی و عدم همدلی ها و تو سری زدن ها، برجسته تر کند. 

نیازبه ازادی به ارزش  به تعلق و دوستی  به طبیعت گردی و به تفریح اینها همه نیازهای فطری انسان اند اگر هرچیزی مثل هوش کم و خلاقیت کم و بی پولی و جبر جامعه  و ... جلوی این نیازها را بگیرد زندگی برای فرد نامنصفانه و بد می شود.