راجرز و رابطه حسنه

از نظر راجرز اگر شخصی در گذشته رابطه ای داشته که بین تجربه و خودپنداره(سلف) اش فاصله ناهمخوانی ایجاده کرده باشد؛ فرد در روابط بعدی با جابجایی این حالت احساس اضطراب خواهد داشت؛ ما به عنوان مشاور وظفه داریم که این ناهمخوانی را با درک و رابطه حسنه همدلانه و وحدت بخش، از بین ببریم. و با بی طرفی کامل شخصیت فرد را در حالت جریان طبیعی خودش به طرف رشد و بازسازی انرژی هدایت کنیم. هر گونه گرفتن آزمون تشخیصی و برچسب زدن در رابطه مشاوره ای از نظر راجرز مخل رشد و انسجام شخصیت فرد است. از نظر راجرز فرد رجوع کننده  شخصی کاملا مانند مشاور است و رابطه ما نباید بر مبنای درمانگر-بیمار باشد. از نظر راجرز همه انسانها گرایش فطری و ذاتی به رشد و شکوفایی دارند. و پذیرش مشروط محیطی و والدین است که جلوی این پیشرفت را می گیرد. 

به نظر می رسد امروز در بین جوانها عشق روانرجور شایع شده است و این یک اشتباه و رشد نایافتگی  است  که برای از دست دادن یک رابطه و یک فرد اینقدر به هم بریزند و حتی به فکر خودکشی و انزوا بیفتند و عشق و خودشان و دیگری را مقصر بدانند مقصر همان کودکی پذیرفته نشده است نه هیچ کسی: در پروفایل ها می بینیم که این دل نوشته ها و عکس ها وجود دارد و عکس خودکشی و ... که همه نشان از انزوای وجودی و سرکوب نیازهایی دارد که توسط دیگری با بی مبالاتی انجام گرفته است(کافی است جمله « دلگیرم از کسی که مرا » را در قسمت تصاویر گوگل سرچ کنید!!!. به نظر من این یک بحران اجتماعی شده است و خانواده ها و جامعه مسئول این بحران هستند. چرا که این رفتارهای غیرقاطعانه جلوی رشد انسان را می گیرد. در گذشته بحران عاطفی تا این حد شایع و عذاب آور نبود حتی بعد از طلاق هم افراد با هم وداع خوب و مسئولانه ای داشتند اما امروز انگار تنهایی کل وجود انسانهای ایرانی را فراگرفته است!ما به عنوان مسئولین علوم انسانی باید جلوی این بحران افزایش یافته را بگیریم که چرا جوانهای ما بجای مطالعه و رفتن به سوی انسانهای اهل فرهنگ و اماکن فرهنگی برای رشد و شکوفایی بدنبال روابطی می روند که بعدا دچار این ضعف روحی و روانی گردند که هم انرژی خودشون رو و هم دوستانشون رو زایل کنند؟ پاسخ این سوال بر کژکاری های فرهنگی خانواده و جامعه و وجود مکانیسم های مقابله ای در این افراد است. و البته اگر افراد شانس و شخصیت خوبی داشته باشند، بعد از این بحران ها و ضربه ها می توانند  برای رشد و شکوفایی خود استفاده کنند  ولی این درگرو وجود رابطه های صمیمانه و رضایت بخش بعدی و وجود بستر خانوادگی و محیطی مساعد و تلاش خود فرد برای شناخت خواهد بود؟ همه ما به عنوان عضوی از این جامعه مسئولیم که همدیگر را ارتقا دهیم !!! به نظر من این دختران واقعا ذات حساس و نجیبی دارند و نباید گذاشت براحتی با این مسایل قدر خود را دست کم بگیرند. نباید اینها که قربانی هستند رو خانواده ها مقصر خطاب کنن خانواده ها بهتره برن خودشونو درمان کنن!

اگر می توانی کسی را ببخشی و احساس خوبی داشته باشی ببخش و رهایش کن ولی اگر می خواهی عصبانیتت را ابراز کنی هم باید راهی برایش پیدا کنی(دیالوگوی از فیلم 

the foult in our stars) مرگ احساس با یک شکست در رابطه مساوی است با بی ثباتی در خلق و خوی شما که حاصل زودرنجی شما در ارتباط با خانواده سرکوب گر و گذشته ای بایک تصمیم حاکی از نیازهای سرکوب شده است. 

پویش مشاوران ایران

چرا دانمارک خوشحال ترین دانش آموزان را دارد؟

 در سال ۲۰۱۶ کشور دانمارک به عنوان کشوری انتخاب شد که مردم آن بیشترین احساس خوشبختی را دارند. صرف نظر از دلایل مختلف اقتصادی، سیاسی و اجتماعی می توان دلایل دستیابی به چنین احساسی را در سیستم آموزشی کشور دانمارک جستجو کرد. در کشور دانمارک سیستم آموزشی اصول زیر را رعایت می کند.

«بهترین بودن» هدف نیست، همیشه نمی توان بهترین بود

سیستم آموزشی دانمارک بر پایه این نیست که دانش آموزان خود را برای امتحان آماده کنند بلکه شوق به دانستن، دانایی و پیشرفت فردی و شخصیتی دانش آموز را اساس کار خود قرار می دهند. آن ها دانش آموزان را به این درک می رسانند که همه شبیه هم نیستند و هر کسی استعداد منحصر به فرد و ویژه خود را دارد و باید جایگاه مناسب با ویژگی های فردی خود را در جامعه پیدا کند. این تفکر در مدارس دانمارک وجود دارد که همه و بدون استثنا خوب و مستعدند و به جایگاه و موقعیت مناسبی خواهند رسید؛ به همین دلیل نمره در مدارس دانمارک بی معناست و دانش آموزان که به دستاوردهای بالا می رسند دارای حق ویژه ای نسبت به دیگر دانش آموزان نخواهند بود. در عوض به آن ها می آموزند که چگونه شخصیت خود را گسترش دهند.

خودشناسی مهمتر از خواندن و نوشتن

اصول آموزشی در دانمارک در مرحله اول به تشویق برای توسعه خود و خود پروری استوار است. بر اساس قانون مدارس این کشور، مدرسه فقط مسئولیت آموزش مهارت های اولیه را ندارد بلکه باید به دانش آموزان برای داشتن و کسب یک شخصیت قوی و چند بعدی و گسترده کمک کنند. این هدف حتی پیش از ورود به مدرسه و در پیش دبستانی ها و مهدکودک های دانمارک هم پیگیری می شود. مربی مهد کودک قبل از ورود کودک به مدرسه باید دایره واژگانی او را توسیع بخشیده و روح بخشش و مسامحه و حضور فعال در جامعه را در آنان تقویت کند.

حفظ کردن ممنوع

در مدارس دانمارک دانش آموزان خود باید در جستجوی اطلاعات باشند تا تجارب خاص خود را به دست بیاورند و منابع را با استقلال و با تکیه بر شخصیت خود تحلیل کنند. جمع آوری اطلاعات و تحلیل آن بر عهده خود دانش آموز است. در مدارس دانمارک دانش آموزان نقش گوش دهندگان را ایفا نمی کنند و در فرآیند تدریس مشارکت دارند. این نظام آموزشی بر پایه پرسش و پاسخ و شک افکنی است. معلم در فرآیند تدریس درباره ی موضوع مشخصی شک آفرینی می کند تا دانش آموزان هر یک رأی و نظر خود را ابراز کنند. «احترام گذاشتن به خود» از جمله اصول مهم آموزشی در کشور دانمارک است‌. خلاقیت، طرز تفکر انتقادی، ابتکار عمل داشتن در جامعه نیز به آنها آموخته میشود. در این فرآیند حفظ کردن مطالب درسی اهمیت ناچیزی دارد.

نتیجه مهم نیست

در دانمارک نتیجه و نمره دانش آموزان مهم نیست، بلکه آنچه بیش از همه چیز اهمیت دارد این است که دانش آموزان مدارس و دانشجویان دانشگاه ها از آموختن لذت ببرند و به پایان تحصیلات به عنوان پایان رنج های خود نگاه نکنند. 

در این میان دانش آموزانی هستند که نمی دانند که برای آینده چه می خواهند و به نوعی دچار تردید هستند. در نظام آموزشی دانمارک این دانش آموزان در زیر مجموعه طرح ( Efterskole ) قرار می گیرند. براساس این طرح دانش آموزان ۱۴ تا ۱۵ ساله، یک سال به مدارس مخصوصی فرستاده می شوند تا تصمیم درست بگیرند. در این مدارس، تمرکز بر جنبه هایی است که در مدارس معمولی کمتر به آنها پرداخته میشود؛ امری که مجال را برای گسترش و کشف استعدادهای دانش آموزان فوق الذکر در زمینه های مختلف ورزشی هنری و صنعتی فراهم می آورد. این مدارس خاص دانش آموزان را به کمک به یکدیگر تشویق می کنند، به خصوص کمک به آن دسته از افرادی که در هماهنگ شدن با زندگی اجتماعی با مشکل روبه رو هستند.

فرصت های مساوی برای همه

نظام آموزشی دانمارک پیرامون تشویق دانش آموزان برای انتخاب شغل هایی شکل می گیرد که صرف نظر از میزان سود دهی اقتصادی باعث خوشحالی و احساس سعادتمندی در آنان شود. 

بنا بر آمارهای رسمی، ۵۰ درصد جوانان دانمارکی کاملا یقین دارند که در انتخاب آینده شغلی خود آزاد هستند و کنترل و تسلط کاملی بر آینده خود دارند. در این کشور خدمات آموزشی رایگان است و همه دانش آموزان در هر سطح اقتصادی که باشند ،ماهانه حقوقی را به منظور مخارج تحصیلی و معیشتی دریافت می کنند.

والدین:

آیا حرف والدین خود را منطقی نمی بنید؟ آیا آنها را موجوداتی سهمناک می بینید؟ آیا آنها را سد راه خود می بینید؟  

 سعی کنید؛ دنیا را از چشم آنها ببینید. منطق آنها را برای خودشان محترم بدانید 

بجای گره افکنی؛ گره ها را بگشاییم و بیاییم دقیقه ای بیاندیشم و دنیا را از منظر چشمان همدیگر ببینیم  اگر استدلال شما علمی است ؛ بجای انکه وارد رابطه تنش زا شوید سعی کنید با به استقلال رسیدن ، باورهای خود را تحکیم کنید. بدون اینکه بزور سعی کنید دیگری را متقائد کنید. حتی اگر فرد توانمندی در تصمیم گیری باشید با این کار شما جواب تجاوز به مرزهای روانی تان را با تجاوز خواهی داد که بی ثمر است. اگر توانایی دفاع از حریم روانی خودمان را نداریم؛انرژی مان را در حمله کردن و مقابله به مثل کردن  هدر ندهیم.  با بحث و مذاکره به ساخت فکری شان نزدیک شویم و بدانیم که منطق و افکار و ... امری مطلق نیستند هر کسی بنا بر شرایط مختلف زندگی منطق و فکری در تصمیمات خودش دارد.    مثلا اگر فرزندی در سنین نوجوانی عاشق می شود منطق خانواده حکم می کند اعمال دخالت بیشتری نسبت به تصمیم بعضا بسیار عاطفی آنها داشته باشد اما همان فرزند در سن بالاتر قدرت مدیریتی و سبک  تصمیم گیری مستقل تری خواهد داشت و خانواده هم  دخالت کمتری می کنند.  

 در صورت وجود منطفی علمی و ارزشی در فرزندان و توانایی براوردن امکانات منطقی زندگی خانواده ها خود را اجازه ی دخالت نمی دهندِ. برای این که ما به عنوان نوجوان و جوان احساس خودمختاری کنیم بجای اینکه با روابط عاطفی و جنگ و دعوا با والدین اظهار وجود کنیم با برقراری روابط دوستانه و شکل دادن شخصیتی مستقل با احساس کارایی و فعالیت در زمینه های سیاسی و علمی و اجتماعی و ... خودمان را بروز دهیم. ما موظف به بخشیدن دیگران و تسلیم نیستیم اما به عنوان یک انسان متعهد مسئولیم که ثبات هیجانی داشته باشیم، بخندیم و ناراحت شویم همراه با فکر؛ یعنی استقلال در احساس و تفکر.

15 آذر